Najczęstsze pytania

Wieloletnie obserwacje i badania naukowe potwierdzają, że o ile „złe” obuwie jest czynnikiem ryzyka rozwoju deformacji, o tyle „dobre” obuwie nie chroni w pełni przed jej wystąpieniem, szczególnie u osoby z predyspozycją do palucha koślawego. Powinniśmy zatem unikać butów z wąskim noskiem powodujących spychanie palucha w kierunku pozostałych palców. Optymalne obuwie powinno być: odpowiedniej długości i tęgości (dopasowanej do stopy), na niewielkim obcasie, z szerokim noskiem, wykonane z naturalnych materiałów oraz z podeszwą zapewniającą odpowiednią amortyzację.

Tak, jest to możliwe. Większość osób obecność haluksa kojarzy z kobietami, jednak około 10% przypadków haluksów dotyczy mężczyzn. Ze względu na specyfikę noszonego obuwia, u mężczyzn haluksy rzadziej powodują dyskomfort. Jednak, gdy wystąpią dolegliwości bólowe lub w przypadku znacznej deformacji, tak jak u kobiet, męskie paluchy koślawe wymagają leczenia operacyjnego.

Jest to typowy objaw tak zwanej metatarsalgii. W prawidłowo wykształconej stopie ciężar ciała opiera się na głowie pierwszej i piątej kości śródstopia oraz dodatkowo w okolicy pięty. Natomiast w przypadku występowania tak zwanego płaskostopia poprzecznego ciężar ten dodatkowo rozkłada się na pozostałe kości śródstopia to jest II-gą, III-cią i IV-tą. Okolica ta nie jest do tego przystosowana, dlatego też po pewnym czasie reaguje występowaniem dolegliwości bólowych oraz tworzeniem się modzeli.

Absolutnie nie. W reumatoidalnym zapaleniu stawów zmiany stawowe najczęściej właśnie lokalizują się w stopach (częściej niż w rękach!). Często powodują zaawansowane deformacje, takie jak paluchy koślawe, palce młotkowate, deformacje cross-over, płaskostopie poprzeczne. One z kolei często są przyczyną silnych dolegliwości bólowych i problemów z dobraniem obuwia. Z tego powodu, jak najbardziej wymagają leczenia operacyjnego. Ze względu na specyfikę choroby RZS, zwykle stosuje się inne metody operacyjne, o których chirurg stopy opowie podczas konsultacji lekarskiej.

Badania naukowe wykazują jednoznacznie, że aparaty stosowane na paluchy koślawe, nie leczą deformacji i nie są w stanie jej zmniejszyć. Być może mogą one jedynie trochę spowolnić rozwój choroby bądź zadziałać bardziej przeciwbólowo – co potwierdzają niektórzy Pacjenci. Dlatego też można pokusić się o ich wypróbowanie, ale należy pamiętać, że przy wyraźnej deformacji konieczne staje się leczenie operacyjne. Z kolei peloty metatarsalne nie wpływają na wielkość deformacji typu paluch koślawy, a mogą jedynie zmniejszać ból o charakterze metatarsalgii, czyli po podeszwowej stronie stopy (od spodu).

W drugim dniu po operacji pacjent może chodzić w pełni obciążając nogę przy użyciu specjalnego buta (but gejszy). Przez pierwsze 2-3 tygodnie ilość chodzenia należy minimalizować w celu zmniejszania obrzęku. W większości przypadków po 6 tygodniach pacjent powraca do normalnego obuwia.

Rehabilitacja po operacji palucha koślawego jest ważną częścią leczenia i powinna być wykonywana przez doświadczonego fizjoterapeutę. W ciągu pierwszych 6-ciu tygodni po operacji Pacjent powinien wykonywać ćwiczenia ogólnousprawniające. W czasie około 4-6 tygodnia po operacji rozpoczyna się specjalistyczna rehabilitacja stopy obejmująca: ćwiczenia ruchomości stawów, mobilizację blizny pooperacyjnej, mobilizacje tkanek, masaże przeciwobrzękowe, naukę prawidłowego chodu. Prawidłowo prowadzona rehabilitacja pozwala uzyskać lepszy wynik końcowy i przyspiesza proces odzyskiwania sprawności.

Żadna obecnie znana technika operacyjna nie zapobiega przed ewentualnym nawrotem palucha koślawego. Nowoczesne operacje wykonane przez doświadczonych chirurgów odznaczają się wysoką skutecznością, a wskaźnik nawrotów, nawet w przypadku prawidłowego wykonania zabiegu, wynosi tylko około 3-5%. Warto podkreślić, iż jest to kilka razy mniej, niż w przypadku klasycznych metod operacyjnych, stosowanych 10-20 lat temu, kiedy to do nawrotów dochodziło nawet w 20-40% przypadków.